Bezpieczeństwo Narodowe - Sektor Obronny

Gry wojenne – teoria strategii i prognozowania

W serii analiz opublikowanych w portalu SektorObronny.pl prezentowaliśmy założenia modelu przydatnego do oceny sił poszczególnych armii świata, opartego na obiektywnych, mierzalnych, ilościowych kryteriach, pozwalającego ocenić siłę i możliwości operacyjne dowolnej armii na świecie, a także odkryć, czy ta armia szykuje się realnie do jakiegoś bliskiego czasowo konfliktu zbrojnego. Dzięki niemu udało się prawidłowo odtworzyć i opisać wszystkie konflikty zbrojne toczące się obecnie lub w niedawnej przeszłości, a także – czego wymaga się od każdej poważnej teorii – postawić wiele przewidywań odnośnie do ryzyka wybuchu kolejnych wojen i ich przebiegu, jeżeli wybuchną.
Model ten ignoruje jednak pewien bardzo istotny aspekt. Nie odpowiada na pytanie, co sprawia, że wojny międzypaństwowe raz wybuchają, a kiedy indziej – w bardzo podobnych warunkach – zwaśnione strony dochodzą do porozumienia bez chwytania za oręż. Na analizie tego zagadnienia skupia się autor w niniejszym artykule.

Gen. Stanisław Koziej: Bezpieczeństwo narodowe to zdolność przewidywania zagrożeń i skutecznego reagowania

Bezpieczeństwo narodowe to nie tylko kwoty i procenty PKB określone w budżecie czy imponujące zakupy sprzętu wojskowego. To przede wszystkim przemyślana strategia, zdolność do przewidywania zagrożeń i skutecznego reagowania. W wywiadzie z generałem brygady w stanie spoczynku prof. Stanisławem Koziejem, byłym szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego, dla portalu SektorObronny.pl, rozmawiamy o rzeczywistym stanie polskiej strategii obronnej, priorytetach w modernizacji armii i pułapkach politycznych, które utrudniają długofalowe planowanie. Generał Koziej opowiada również o tym, jakie powinny być priorytety zakupowe polskiej armii, czy Ukraina powinna być w NATO i Unii Europejskiej i jakie są szanse na szybkie zakończenie konfliktu w Ukrainie przez Donalda Trumpa? Wszyscy parafrazują ostatnio na różne sposoby hasło Billa Clintona „Gospodarka, głupcze!”. Jest już „Edukacja, głupcze!”, „Kultura, głupcze!”, „Obronność, głupcze!”. Czas powiedzieć teraz „Strategia bezpieczeństwa, głupcze!”.

Powietrzna Tarcza Polski – co już mamy i dlaczego wciąż jest tak dużo do zrobienia?

Nie ma ostatnio bardziej popularnego słowa niż bezpieczeństwo. Zwłaszcza w Polsce – która jest największym i najważniejszym krajem wschodniej flanki NATO, za którego wschodnią granicą toczy się najokrutniejszy konflikt zbrojny w Europie od zakończenia II wojny światowej – słowo to odmieniane jest przez wszystkie przypadki. Także motto polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej, którą sprawujemy w pierwszej połowie 2025 roku to „Bezpieczeństwo, Europo!”! A kluczowym elementem obrony przed atakiem przeciwnika jest skuteczna obrona przeciwlotnicza i przeciwrakietowa.

Globalna hegemonia polityczna, izolacjonizm Ameryki czy partykularne interesy biznesowe – jakie są cele Donalda Trumpa?

Czy Donald Trump dąży do globalnej dominacji wszelkimi możliwymi sposobami? Czy wręcz przeciwnie – chce zamknąć Amerykę i odizolować ją od reszty świata? Doktor Jarosław Suchoples, były ambasador RP w Finlandii i wykładowca Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego, analizuje w rozmowie z portalem SektorObronny.pl kontrowersyjne pomysły i cele Donalda Trumpa – od zakupu Grenlandii, przez włączenie Kanady do USA, po przejęcie Kanału Panamskiego i możliwą wojnę o Arktykę. Jako ekspert od spraw krajów skandynawskich i nordyckich Jarosław Suchoples opowiada również między innymi o tym, jak Polska powinna wzmacniać sojusze z krajami bałtyckimi, jaką rolę może odegrać Straż Bałtycka i czego możemy nauczyć się od Szwecji i Finlandii w zakresie obrony cywilnej?

Czy działania Trumpa uratują Ukrainę i pokój w Europie czy świat stanie w płomieniach?

Trzy lata temu, 24 lutego 2022 roku, Rosja zaatakowała Ukrainę. Wojna miała potrwać najwyżej tydzień, a wkraczające do ukraińskich miast i wsi rosyjskie wojska miały zostać przywitane przez ich mieszkańców kwiatami. Zamiast tego spadł na nie ogień ukraińskich żołnierzy i rozpoczęła się największa wojna w historii Europy od zakończenia II wojny światowej, która trwa już 3 lata i wcale nie wiadomo, kiedy się skończy.

Gen. Waldemar Skrzypczak: Wszystkie dotychczasowe starcia Putina z Zachodem to zwycięstwa Putina – musimy się wreszcie obudzić jako Unia Europejska i jako NATO

Na temat militarnej i politycznej sytuacji Ukrainy po trzech latach wojny, o spodziewanych efektach działań nowej administracji Stanów Zjednoczonych i możliwych wariantach pokoju w Ukrainie, a także o przyszłości NATO i strategii obronnej Polski odpowiada między innymi w rozmowie z portalem SektorObronny.pl generał broni w st. spocz. Waldemar Skrzypczak, były dowódca wojsk lądowych oraz podsekretarz stanu w MON w latach 2012–2013.

Kontrwywiad w XXI wieku – wyzwania, zadania i metody działania – debata ekspercka

Jakie zadania stają przed współczesnym kontrwywiadem? W jaki sposób służby adaptują się do nowych form zagrożeń hybrydowych, dezinformacji i działań w cyberprzestrzeni? Jaka jest rola Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW) w ochronie strategicznych sektorów gospodarki oraz w przeciwdziałaniu działalności obcych wywiadów?

Armie Europy – jaki jest realny potencjał militarny wojsk ukraińskich i rosyjskich oraz pozostałych armii państw Europy

Wykorzystując zbudowany i opisany model – opisujący w sposób miarodajny, ilościowy, obiektywny, siły zbrojne zdecydowanej większości krajów na świecie – wykorzystujący powszechnie dostępne dane publikowane przez instytucje, takiej jak instytut SIPRI ze Sztokholmu i Transparency International, opisujemy teraz siły zbrojne państw Europy, ze szczególnym uwzględnieniem toczącej się wojny w Ukrainie.

Gen. Leon Komornicki: Dzisiaj Polska powinna być w NATO moderatorem interesów narodowych, ale też interesów państw na wschodniej flance

– Niezależnie od wyniku wojny w Ukrainie, rosyjskie wojsko będzie silniejsze niż obecnie. NATO nie powinno mieć co do tego złudzeń. Do tego społeczeństwo rosyjskie jest kilkadziesiąt razy odporniejsze na skutki wojny od społeczeństw zachodnich, które nie wyobrażają sobie wyjścia z obecnej strefy komfortu – uważa generał dywizji w stanie spoczynku Leon Komornicki, były zastępca szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, prezes Fundacji Poległym i Pomordowanym na Wschodzie i członek Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego. W rozmowie z portalem SektorObronny.pl wskazuje też na najważniejsze wyzwania dla bezpieczeństwa, jakie stoją obecnie przed Polską.

Gen. Bogusław Pacek: Ukraina nie ma silnych kart negocjacjach, atuty trzyma Putin – to także wina Zachodu

O wnioskach, jakie Rosja wyciągnęła z niepowodzeń na początku wojny, obietnicach pomocy składanych przez Zachód na wyrost, powodach braku żołnierzy na froncie, korupcji, nepotyzmie i wojnach kadrowych w Ukrainie oraz wpływie końca wojny na bezpieczeństwo Polski portalowi SektorObronny.pl opowiada generał dywizji w stanie spoczynku prof. dr. hab. Bogusław Pacek, były komendant-rektor Akademii Sztabu Generalnego, dyrektor Muzeum Wojska Polskiego.

Armie Dalekiego Wschodu – rzeczywisty potencjał militarny krajów Azji Wschodniej i Pacyfiku

Jednym z rejonów świata, w którym obecnie ryzyko wybuchu konfliktu wydaje się duże, jest Daleki Wschód. Najpotężniejszym mocarstwem militarnym tamtego regionu, a właściwie drugim najpotężniejszym na świecie, są Chiny. Ich potęga rośnie szybko, bo jeszcze dwa pokolenia temu był to właściwie kraj trzeciego świata. Mniej więcej od roku 1980, rozwija się on jednak bardzo dynamicznie, a tempo wzrostu chińskiego PKB często bywało nawet dwucyfrowe. Chiński PKB wzrósł od tamtej daty mniej więcej dziesięciokrotnie, a ponieważ Chiny są też ogromnym krajem – pod względem demograficznym jednym z dwóch, obok Indii, najludniejszych państw na Ziemi – to efekt tego wzrostu też był imponujący i zmienił układ sił, także militarnych, w skali planetarnej. Jak zatem teraz wygląda rzeczywisty potencjał militarny krajów Azji Wschodniej i Pacyfiku?

Armie Bliskiego Wschodu – rzeczywisty potencjał militarny poszczególnych armii regionu

Bliski Wschód to jeden z jeden z najbardziej niestabilnych regionów geopolitycznych świata, gdzie wyraźnie rysują się różnice cywilizacyjne, kulturowe i gospodarcze. Podział między zaawansowanym technologicznie Izraelem a otaczającymi go krajami muzułmańskimi oraz długotrwały konflikt, aktualnie eskalujący między Izraelem a Hamasem, raz jeszcze ukazuje przepaść cywilizacyjną i militarną między stronami oraz wyzwania, jakie niesie za sobą zbrojne starcie w regionie pełnym napięć i różnic politycznych. Warto więc przyjrzeć się temu, jak wyglądają rzeczywiste potencjały militarne poszczególnych armii Bliskiego Wschodu.